در بسته باز کردن

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش
بر در دل روز و شب منتظر یار باش

دلبر تو جاودان بر در دل حاضر است
روزن دل بر گشا حاضر و هشیار باش

نیست کس آگه که یار کی بنماید جمال
لیک تو باری به نقد ساخته ی کار باش

لشکر خواب آورد بر دل و جانت شکست
شب همه شب همدم دیده ی بیدار باش

گر دل و جان تو را درّ بقا آرزوست
دم مزن و در فنا همدم عطار باش

علی ای همای رحمت

 

 

 

دانلود آهنگ علی ای همای رحمت با صدای استاد محمد اصفحانی

 

برای دانلود به ادامه مطلب بروید

 

ای آنکه تو طالب خدایی به خود آ

ای آنکه تو طالب خدایی به خود آ

از خود بطلب کز تو جدا نیست خدا

اول به خود آ چون به خود آیی به خدا

کاقرار نمایی به خدایی خدا

راه شعرا دور ز راه عرفا نیست! (طنز)

فکرم همه‌ جا هست، ولی پیش خدا نیست

سجاده زردوز که محراب دعا نیست

گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟

اندیشه سیال من ای دوست، کجا نیست؟!

از شدت اخلاص من عالم شده حیران

تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست!

از کمیت کار که هر روز سه وعده

از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست

یک‌ ذره فقط کندتر از سرعت نور است

هر رکعت من حائز عنوان جهانی‌ ست!

این سجده سهو است؟ و یا رکعت آخر؟

چندی‌ ست که این حافظه در خدمت ما نیست

ای دلبر من! تا غم وام است و تورم

محراب به یاد خم ابروی شما نیست

بی‌ دغدغه یک سجده راحت نتوان کرد

تا فکر من از قسط عقب‌ مانده جدا نیست

هر سکه که دادند دو تا سکه گرفتند

گفتند که این بهره بانکی‌ ست، ربا نیست!

از بس‌ که پی نان حلالیم شب و روز

در سجده ما رونق اگر هست، صفا نیست

به به، چه نمازی‌ ست! همین است که گویند

راه شعرا دور ز راه عرفا نیست!

سعید طلایی

ماه رمضان

تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی

ﻣﻌــﻠﻢ ســر کــلاس فارســـی ﺍﺳـــﻢ ﺩﺍﻧــﺶ ﺁﻣــــــﻮﺯ ﺭﺍ ﺻـــﺪﺍ کرﺩ.

ﺩﺍﻧــﺶ ﺁﻣــــﻮﺯ  ﭘـــﺎی  ﺗﺨﺘــــﻪ رفـــــﺖ.

ﻣﻌـــــــلم  گفــــــــــت: ﺷـــــــﻌﺮ بنــــــی ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺨــــــــــﻮﺍﻥ.

 

ﺩﺍﻧــــﺶ ﺁﻣــــــﻮﺯ ﺷــــﺮﻭﻉ کــــــرﺩ :

بنـــــــــی ﺁﺩﻡ ﺍﻋﻀـــــــﺎی یکـــدیگرﻧـــــﺪ که ﺩﺭ ﺁﻓﺮینــــــش ﺯ یــک ﮔﻮﻫـــﺮﻧـــﺪ

ﭼـــــﻮ ﻋﻀـــــﻮی ﺑــﻪ ﺩﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺭﻭﺯﮔــــﺎﺭ ﺩﮔــــﺮ ﻋﻀــــﻮﻫـــﺎ ﺭﺍ ﻧﻤـــــﺎﻧــﺪ ﻗـــﺮﺍﺭ

 

ﺑــﻪ ﺍینجـــا که ﺭســـــید ﻣﺘﻮﻗــــــﻒ ﺷـــﺪ. ﻣﻌـــﻠﻢ ﮔﻔـــﺖ: بقـــیه ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺨــــﻮﺍﻥ!

ﺩﺍﻧــــــﺶ ﺁﻣـــﻮﺯ ﮔﻔــــﺖ: یـــادم نمـــــــی آیــد.

ﻣﻌـــﻠﻢ ﮔﻔـﺖ: یعنـی چــی؟ ایـن ﺷــﻌﺮ ﺳــﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﻫــﻢ ﻧﺘﻮﺍنســتـی ﺣﻔــﻆ کنــی؟!

 

ﺩﺍﻧــش آمــﻮﺯ ﮔﻔـﺖ: ﺁخــه مشـکل ﺩﺍﺷـﺘﻢ.

ﻣـﺎﺩﺭﻡ مریـض ﺍﺳـﺖ ﻭ ﮔﻮﺷــﻪ ﺧـﺎﻧـﻪ ﺍﻓﺘــﺎﺩﻩ،

ﭘـﺪﺭﻡ ﺳـﺨﺖ کـار مـی کنــد امـﺎ ﻣﺨـﺎﺭﺝ ﺩﺭﻣـﺎﻥ ﺑﺎﻻﺳـﺖ،

ﻣـﻦ بایـد کـارهــای ﺧـﺎﻧـﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠــﺎﻡ ﺑـﺪﻫــﻢ.

ﻭ ﻫـــﻮﺍی ﺧــﻮﺍﻫــﺮ، بــرادرهـــایـم ﺭﺍ ﻫـــﻢ ﺩﺍﺷــــﺘﻪ ﺑﺎﺷــــــﻢ، ببخشــــــید.

 

ﻣﻌــــــﻠﻢ ﮔﻔــــــﺖ: ببخشـــــــــــــید! همیـــــــن؟!

مشــــــکل ﺩﺍﺭی که ﺩﺍﺭی،بایــد ﺷـــﻌﺮ ﺭﻭ ﺣﻔــــﻆ مــــی کـردی.

مشـــــــکلات ﺗــــــﻮ ﺑـﻪ ﻣــــــــــﻦ ﻣـﺮﺑـﻮﻁ نمیشـــــــــــه !

 

ﺩﺭ این ﻟﺤـظﻪ ﺩﺍﻧـــﺶ ﺁﻣــــــﻮﺯ ﮔﻔــــــــﺖ:

تـــــــو کـز محنــت دیگـــران بـــی غمــی نشــاید کـه نامـــت نهـــند آدمـــــی....